پروژه کاهش آسیب‌ها در محله هرندی تهران که آغاز شد، کارشناسان حوزه اجتماعی در کنار تمام مشکلات موجود، نگران کودکانی بودند که یا در خانه‌های پرآسیب و جمع معتادان در کنار پدر و مادر یا معمولا فقط مادر تنها زندگی می‌کنند؛ جمعی که به سختی می‌توان اسمش را گذاشت خانواده.به گزارش وبسایت مددکاری اجتماعی ۲۰۱۵؛ از طرفی دیگر هم نگران کودکانی بودند که در خانواده‌های بدون آسیب اما در جوار خطرات زندگی می‌کنند. وضعیت کودکان گروه اول آنقدر نگران‌کننده است که سال گذشته پیشنهاد راه‌اندازی مهدکودک ویژه این کودکان در محله‌هرندی مطرح شد. شهرداری در سرای محله فضایی را به کودکان اختصاص داده و تلاش می‌کند اوقات مفیدی برایشان بسازد اما کودکان متولدشده در دل آسیب، داستان متفاوتی دارند.
- کمک خیرین برای مهدهای شبانه‌روزی
نگرانی در مورد این کودکان جایی بیشتر می‌شود که اگر اقدامی برایشان صورت نگیرد، در آینده به جمعیت کیفری افزوده خواهد شد. مادران این بچه‌ها و اگر پدری هم در کار باشد، معمولا گذشته مشترکی با حال و امروز فرزندانشان داشته‌اند. بیشتر این والدین کودکان خود را در شب‌بیداری‌ها و زمان مصرف مواد همراه خود بیدار نگه می‌دارند و این سبک متفاوت زندگی، اغلب بچه‌ها را از تحصیل دور کرده است. فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر و فعال اجتماعی در حوزه زنان و کودکان آسیب‌دیده تجربه ثبت نام تعدادی از این کودکان را به کمک خیرین در مهدکودک داشته اما این کودکان به‌دلیل شب‌بیداری‌های طولانی، روزها خواب بوده و امکان استفاده از آموزش‌های مهد را نداشته‌اند. وی به همشهری می‌گوید: «محله پرآسیبی مانند هرندی با این سبک زندگی و مادرانی که توانایی نگه داری فرزندانشان را ندارند نیازمند مهدکودک‌های شبانه‌روزی است.» مهدهایی که به تعبیر وی کودک را از والد جدا نکرده و هزینه‌ای بر گردن بهزیستی نیفکند اما مادر یا والدین امکان سپردن چندروزه کودک به مهد را داشته باشند. «معمولا این افراد بعد از ورود و مداخله مددکار و اعتماد به وی، حاضرند همکاری کرده و کودکانشان را دو سه روزه به مهد بفرستند.» اگر چنین اتفاقی بیفتد کودکان خلأهای تربیتی و آموزشی‌شان جبران شده و کم کم برای ورود به مدرسه نیز آماده می‌شوند. به‌گفته وی، ظاهرا قرار است تعدادی از مؤسسات خیریه برای راه‌اندازی چنین مهدهایی در مناطق پرآسیب اقدام کنند.
- تجربه غیرایرانی موفق مهدهای شبانه‌روزی
سال‌ها پیش تجربه‌ای مطالعاتی و بلندمدت در مورد کودکان آسیب در یکی از کشورهای اروپایی انجام شد. در این پروژه بلندمدت، ۱۰۰کودک به‌طور کامل به مراکز ویژه نگهداری کودکان سپرده شدند و ۱۰۰کودک دیگر نیز در کنار مادران معتاد و دارای دیگر انواع آسیب‌ها زندگی کردند اما در عین حال تحت حمایت مددکاری و آموزش و حضور در مهدهای شبانه‌روزی قرار گرفتند. ۳۰سال بعد بررسی‌ها نشان داد که کودکان گروه دوم از نظر موفقیت‌های اجتماعی، اخلاقی، استقلال شخصیت و… در وضعیت بهتری نسبت به کودکان گروه اول قرار داشتند.
منبع: همشهری آنلاین
